معاونت آموزشی

 بسم الله الرحمن الرحیم

وإنّ عليْكمْ لحافظين (10) كراماً كاتبين (11) يعْلمون ما تفْعلون (12) إنّ الْأبْرار لفي نعيمٍ (13) وإنّ الْفجّار لفي جحيمٍ (14) يصْلوْنها يوْم الدّين (15) وما همْ عنْها بغائبين (16) وما أدْراك ما يوْم الدّين (17) ثمّ ما أدْراك ما يوْم الدّين (18) يوْم لا تمْلك نفْسٌ لّنفْسٍ شيْئاً والْأمْر يوْمئذٍ للّه (19)

(آرى) آن گونه كه شما مى‏پنداريد نيست; بلكه شما روز جزا را منكريد! و بى‏شك نگاهبانانى بر شما گمارده شده ... والا مقام و نويسنده (اعمال نيك و بد شما)،كه مى‏دانند شما چه مى‏كنيد! به يقين نيكان در نعمتى فراوانند و بدكاران در دوزخند، روز جزا وارد آن مى‏شوند و مى‏سوزند و آنان هرگز از آن غايب و دور نيستند! تو چه مى‏دانى روز جزا چيست؟ باز چه مى‏دانى روز جزا چيست؟ روزى است كه هيچ كس قادر بر انجام كارى به سود ديگرى نيست، و همه امور در آن روز از آن خداست!

(و به راستی بر شما نگهبانانی هستند نویسندگان گرامی که آن چه انجام می دهید می دانند به راستی نیکوکاران در نعمتند و به یقین بدکاران در دوزخند. روز جزا وارد آن  می شوند و از آن غایب نمی شوند و تو چه می دانی روز جزا چیست؟ باز تو چه میدانی روز جزا چیست؟ روزی که کسی برای کسی اختیاری ندارد و در آن روز، فزمان از آن خداست.)

(آیات 10 الی 19 انفطار)